1. Dari
sudut bahasa, perkataan Islam berasal daripada bahasa Arab, iaitu ‘salima’ bererti selamat sentosa atau kedamaian. Ia juga bermaksud menyerah diri,
tunduk patuh dan taat. Islam berbeza daripada agama lain yang ada di muka bumi,
kerana percatan Islam tidak mempunyai hubung kait sama ada dengan individu
tertentu, golongan atau tempat tertentu.
2. Definisi
Islam mengikut istilah atau syarak ialah patuh dan menyerah diri kepada Allah
S.W.T. dengan penuh kesedaran dan kerelaan tanpa paksaan. Islam juga adalah
peraturan hidup, peraturan bersifat integral yang mengatur hidup dan kehidupan
manusia dan menjadi dasar akhlak yang disampaikan oleh Nabi Muhammad S.A.W..
3. Definisi Islam dapat difahami ketika
Jibril datang bertanya Rasulullah S.A.W. tentang Islam:
“Ceritakan
padaku (wahai Muhammad) tentang Islam”, Rasulullah S.A.W. menjawab: “Emgkau mengakui bahawa tiada Tuhan
melainkan Allah S.W.T., Muhammad ialah hamba dan pesuruh-Nya, mendirikan
sembahyang, menunaikan zakat, puasa bulan Ramadan dan menunaikan haji ke
Baitullah jika engkau mampu.”
[HR
Bukhari]
4. Berdasarkan hadis tersebut dan juga
perjalanan kehidupan Rasulullah S.A.W.,
maka dapat disimpulkan beberapa perkara yang menjadi dasar utama bagi ajaran
Islam. Dasar utama ajaran Islam meliputi aspek berikut:
a) Akidah. Iaitu konsep kepercayaan yang akan membentuk iman kepada
Allah S.W.T. dan rasul serta beriman kepada para malaikat, kitab-kitab, hari
akhirat, qada’ dan qadar.
b) Syariah yang terbahagi kepada ibadah dan
muamalah. Ibadah ialah peraturan-peraturan
untuk melakukan peribadatan dan ketaatan kepada Allah S.W.T. melalui cara
kebaikan kepada manusia dan alam. Manakala, muamalah pula ialah peraturan
perhubungan sesama manusia yang meliputi aspek akhlak, politik, ekonomi dan
kemasyarakatan.
c) Akhlak, iaitu peraturan-peraturan
berhubung nilai baik dan buruk antara manusia sesama manusia serta antara
manusia dengan alam dan Tuhan.
Sumber dari
buku Pengajian Islam
